Kategori: HAYVANLAR

HAYVANLARIN SINIFLANDIRILMASI

BALIKÇILIK

  Balıkçılık

Türkiye’nin su ürünleri potansiyeli yüksek olmasına karşın, su ürünleri avcılığı ülke ekonomisinde önemli bir yere sahip değildir.

Deniz Balıkçılığı

Türkiye’nin su ürünleri potansiyeli yüksek olmasına karşın, su ürünleri avcılığı ülke ekonomisinde önemli bir yere sahip değildir.

Tatlı Su Balıkçılığı

Akarsu, baraj gölü, doğal oluşumlu göllerde yapılan balıkçılık şeklidir. Göller Yöresi, Marmara, Ege, Doğu Anadolu‘daki göllerimiz potansiyelin fazla olduğu alanlardır.

Ülkemizde balıkçılığın geliştirilmesi gerekmektedir. Bunun için şunlar yapılmalıdır;

  • Açık deniz(okyanus) balıkçılığı yapılmalıdır.
  • Tatlı su balıkçılığı teşvik edilmelidir.
  • Zararlı balık avlama yöntemleri önlenmelidir.
  • Kıyı kirlenmesi önlenmelidir.
  • Modern balıkçılık yöntemleri uygulanmalıdır.
  • Balıkçılara yeterli destek ve kredi verilmelidir.
  • Depolama ve soğutucu araçlarla taşıma olanakları arttırılmalıdır.
  • Balıkların yumurtlama döneminde avlanması engellenmelidir.

ARICILIK

     Arıcılık

  • Arıcılık kırsal kesimdeki insanlarımız için az sermaye ile kısa sürede gelir getiren bal, bal mumu, polen gibi çeşitli ürünler sağlayan bir hayvancılık faaliyetidir.
  • Türkiye’de farklı iklim bölgelerinin olması ve bitki örtüsünün oldukça çeşitli olması, arıcılık için önemli bir etkendir.
  • Bal üretiminde önde gelen iller ; Muğla, Ordu, Rize, Aydın, Sivas, Antalya, İzmir, Mersin, Erzincan ve Samsun.
  • Türkiye, kovan sayısı bakımından Çin‘den sonra 2. sırada yer alırken, bal üretim miktarı bakımından 4. sırada yer almaktadır.

İPEK BÖCEKÇİLİĞİ

İpek Böcekçiliği

  • İpek böceği dut ağacının yaprakları ile beslenen bir tırtıl türüdür. Tırtılın salgıladığı ince maddeye ipek adı verilir.
  • İpek böceğinin oluşturduğu kozalardan elde edilen ipek, ipekli dokumacılık sanayisinin ham maddesidir.
  • İpek böcekçiliği dut tarımıyla doğru orantılıdır.
  • Üretiminde Bursa, Bilecik, Antalya, Ankara, Diyarbakır önde gelen illerimizdir.
  • Son yıllarda önemi azalan hayvancılık faaliyetleridir. Bunun nedeni doğal ipeğin pahallı olması ve suni (sentetik) ipeğin üretime katılmasıdır.

KÜMES HAYVANCILIĞI

Kümes Hayvancılığı

  • Doğal  koşullardan en az etkilenen hayvancılık türüdür.
  • Doğal bitki örtüsüyle ilişkisi olmayan bir hayvancılık faaliyetidir.
  • Kent nüfusunun artması, beyaz etin sağlık için daha faydalı olması beyaz et ve yumurta talebini arttırmıştır. Bu durum modern tavuk çiftliklerinin kurulmasına neden olmuştur.
  • Modern tavukçuluğun en yaygın olduğu bölgemiz Marmara Bölgesi‘dir.
  • Tavuk çiftlikleri, Bolu, Sakarya, Balıkesir, Bursa, Manisa, İzmir ve Mersin’de yoğunlaşmıştır.

BÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK

Büyükbaş Hayvancılık

  • Büyükbaş hayvanlar nemli bölgelerde, uzun boylu ot topluluklarının bulunduğu alanlarda daha fazla yetiştirilir.( Erzurum- Kars ve Doğu Karadeniz)
  •  Erzurum-Kars ve Doğu Karadeniz gibi yaz mevsiminin yağışlı geçtiği alanlarda çayır bitki örtüsünün varlığı tarım alanlarının azlığı (Doğu Karadeniz), yaz mevsiminin yağışlı, kısa ve serin geçmesi (Erzurum-Kars) büyükbaş hayvancılığın ön planda çıkmasına neden olmuştur.
  • Bu sahalarda büyükbaş hayvancılık çayır hayvancılığı şeklinde (modern olmayan) yapılmaktadır.
  • Marmara ve Ege Bölgeleri’nde besi ve ahır hayvancılığı yaygınlaşmıştır. Bunda, tüketiminin fazla olmasının yanı sıra mera ve çayır alanların azalmasının da etkisi söz konusudur.
  • Nüfusu fazla olan şehirlerin ve şeker fabrikalarının yakın çevresinde besi ve ahır hayvancılığı yaygın olarak yapılır.

    Sığır

Nemli ve yağışlı bölgelerin çayırlarla kaplı alanlarında mera hayvancılığı şeklinde yetiştirilir. Özellikle otların gür ve uzun boylu olduğu (çayır) Erzurum-Kars Bölümü ile Karadeniz kıyılarında beslenir. Bu sahaların yanısıra Marmara ve Kıyı Ege’de ahır hayvancılığı ile şeker fabrikalarının çevresinde besi hayvancılığı yapıldığı görülmektedir.

Manda

Suyu seven bir hayvan olduğu için akarsu, göl kenarları ya da bataklık alanlarda sayıca fazladır. Sütü yağlı olduğu için kaymak ve yoğurt yapımında kullanılırken, tarımsal faaliyetlerde gücünden de yararlanılır. Türkiye genelinde sayıları azdır. En fazla Karadeniz’ de beslenir.

 

KÜÇÜKBAŞ HAYVANCILIK

Küçükbaş Hayvancılık

  • Türkiye’de en yaygın yapılan hayvancılıktır. Bu durumun nedeni, iklim ve bitki örtüsünün daha çok küçükbaş hayvancılığa elverişli olmasıdır.
  • Kurak ve yarı kurak bölgelerde bozkır(step) bitki örtüsünün yaygın olduğu alanlarda yaygındır.
  • Mera hayvancılığı şeklinde yapılmaktadır.
  • Türkiye’nin büyük bir bölümünde yaşanan yaz kuraklığı ot örtüsünün kurumasına neden olur. Bu durum büyükbaş hayvancılığının yapılmasını zorlaştırır.
  • İç Anadolu, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, İçbatı Anadolu ve Güney Marmara’da yaygındır.

Koyun

  • Yazları kurak geçen ve bozkır bitki örtüsünün bulunduğu iç bölgelerimiz ile kıyı bölgelerimizin iç kısımlarında, eğimin az olduğu alanlarda beslenir.
  • İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri başta olmak üzere İçBatı Anadolu, Karadeniz’in iç yöreleri,
  • Güney Marmara Bölümü ve Trakya’nın iç kesimleri koyun yetiştiriciliğinin yoğun olduğu yerlerdir.

 

    Keçi

  • Koyuna göre doğa koşullarına daha dayanıklı ve daha çeviktir.
  • İç bölgelerde, meşe ormanlarının yoğun olduğu kıyı kesimleri ve maki bitki topluluğunun yoğun olduğu engebeli alanlarda yetiştirilen hayvan türüdür.
  • Kıl keçisi ve tiftik keçisi olmak üzere iki türü vardır :

   Kıl keçisi

  • Maki bitki örtüsünün yaygın olduğu ülkemizin güneyinde yetiştirilen bir hayvandır. Eti, sütü, derisi ve kılı için beslenir. En fazla Akdeniz’de (Toroslar) ve Doğu Anadolu’da yaygındır. Ormanlara zarar verir. Bu yüzden sayısı azaltılmaktadır. Kılı, kıl çadır yapımı ve bazı dokumalarda kullanılır.

 

Tiftik (Ankara) Keçisi

  • Anavatanı  Anadolu (Ankara) olup dünyaya Anadolu’dan yayılan bir hayvandır. Yününün ekonomik değeri vardır. Tiftik yünü ihraç ürünlerimizdendir. En fazla İç Anadolu (Ankara, Eskişehir, Konya, Çankırı, Çorum, Afyon, Nevşehir) ve Güneydoğu Anadolu’da (Siirt) yaygındır.

 

BESİ VE AHIR HAYVANCILIĞI

Besi ve Ahır Hayvancılığı

  • Soyları ıslah edilmiş hayvanların modern çiftliklerde ya da ahırlarda beslenmesidir.
  • İklim koşullarına bağımlı değildir.
  • Modern hayvancılıktır.
  • Verim yüksektir.
  • Üretimde yıldan yıla dalgalanmalar görülmez.
  • Gelişmiş ülke ve bölgelerde uygulanır.
  • Marmara, Ege ve Akdeniz Bölgeleri’nde yaygındır.

MERA VE ÇAYIR HAYVANCILIĞI

Mera ve Çayır Hayvancılığı

  • İklim koşullarına bağlı olarak otlaklarda yapılan hayvancılıktır.
  • Modern olmayan hayvancılıktır.
  • Verim düşüktür.
  • Üretimde yıldan yıla dalgalanmalar görülür.
  • Soyları ıslah edilmemiş hayvanlar beslenir.
  • Gelişmemiş ülke ve bölgelerde uygulanır.
  • Türkiye’de en yaygın olan hayvancılık yöntemidir.
  • Doğu Anadolu ve Karadeniz Bölgeleri’nde  yaygındır.

TÜRKİYE’DE HAYVANCILIK

 

Hayvan türlerinin dağılışı ile ülkemizin doğal bitki topluluğu arasında sıkı bir ilişki vardır. Türkiye’nin iklimi, doğal bitki örtüsü ve yer şekillerinin çeşitliliği hayvancılığı olumlu yönde etkiler. Step bitki örtüsünün bulunduğu İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu‘da küçükbaş hayvancılık, çayırlarının bulunduğu Doğu Anadolu, Karadeniz ve Akdeniz Bölgeler’inde büyükbaş hayvan yetiştiriciliği, ormanların geniş alanlar kapladığı alanlarda arıcılık yapılır. Türkiye hayvan varlığı bakımından dünyanın ve Avrupa’nın önde gelen ülkelerinden biridir. Buna rağmen hayvancılıktan elde edilen gelir ve verim istenilen seviyede değildir.

Bu durumun nedenleri şunlardır :

  • Mera ve çayır hayvancılığın yapılması
  • Modern yöntemlerin yeterince kullanılmaması
  • Mera ve çayların tarım alanlarına dönüştürülmesi
  • Erken ve aşırı otlatmanın yapılması
  • Hayvan soylarının yeterince ıslah edilmemesi
  • Yapay yem üretimin ve tüketimin yeterli olmaması
  • Erken kesimlerin yapılması
  • Pazarlama olanaklarının arttırılmaması
  • Hayvan hastalıklarının önlenmemesi
  • Devlet desteğinin yetersiz olması

Hayvancılık kırsal kesimdeki insanlarımızın önemli bir ekonomik faaliyetidir. Aynı zamanda ülke ekonomisi için önemi fazladır. Fakat milli gelir içindeki payı az olup son yıllarda daha da azalmıştır. Hayvancılığı geliştirmek ve ülke ekonomisindeki katkısını arttırmak için alınması gereken önlemler şunlardır :

  • Besi ve ahır hayvancılığı yaygınlaştırılması
  • Hayvan hastalıklarıyla mücadele edilmeli
  • Mera ve çayırlar tarım alanlarına dönüştürülmemeli
  • Mera ve çayırlar ıslah edilmeli ve korunmalı
  • Hayvan soyları ıslah edilmeli
  • Yapay yem üretimi ve tüketimi arttırılmalı
  • Erken kesimler önlenmeli
  • Üreticilerinin pazarlama olanakları geliştirilmeli
  • Hayvan hastalıkları önlenmeli
  • Hayvan üreticilerine teşvik kredileri sağlanmalı